Regenachtige zondagmiddag

Het is 1980 en ik ben aan het werk in discotheek Beverly Hills in Nieuwkoop. Zondagmiddag uur of 3 en het begon al aardig vol te worden. In die tijd waren discotheken ook op zondagmiddag open en behoorlijk gevuld. Vaak stonden de bezoekers al voor 2 uur voor de deur te wachten om naar binnen te kunnen.

Er komt een knul binnen ergens begin 30, grote bruine leren jas, zware schoenen en een potje (helm) op zijn hoofd. Het regende buiten want het water droop van hem af. Ik moest even aan Andre van Duijn denken. Zo erg zag hij er uit.

Hij zag mij kijken en kwam naar de discobar gelopen. Klom op het randje en boog zich in mijn richting. Ik ben op de brommer zegt hij, en het regent erg. Daarom zie ik er zo uit. Hij stapte van het randje op en liep naar de garderobe om zijn spullen af te geven. Daar mosten ze ook een beetje om hem lachen. Hij was voor het eerst, wij hadden hem nog nooit eerder gezien.

Een uurtje later, de tent zit vol er word gedanst en gedronken, Het is gezellig, Komt hij weer naar de discobar gelopen. Draai ff die nieuwe plaat : "anotherone waits for the bus" geen idee waar hij het over had.  WAT ZEG JE ?  schreeuw ik over de muziek heen. anotherone waits for the bus schreeuwt hij terug. Die ken ik niet zeg ik tegen hem en verleg mijn aandacht naar wat vrouwelijk schoon. Een kwartier later staat hij alweer voor mijn discobar, deze bedoel ik . . . .

Another one Bites the dust.

Offerte aanvraag / boeken

Op een goede vrijdagavond in November stond er achter in de zaal van de Hills een combi optreden op het programma. Het was een avond waarop een stuk of min of meer bekende artiesten hun kunstje kwamen doen. Onder de artiesten Hansje Ravenstein. Tijdens het oprteden heriinerde ik me haar, ze had een single gemaakt . . . . ff zoeken en ja ik had m nog in de bak staan. Een paar jaar oud en 1 of 2 keer gedraaid schatte ik in. Silex pistols Piew Piew heette het. De publeike belangstelling voor de show viel behoorlijk tegen en er stonden meer gasten en personeel dan bezoekers. Ik achter de discobar vandaan en voor bij het podium staan met het singletje in de hand en ermee zwaaien naar Hansje. Die was stomverbaasd, iemand met haar singletje . . . . . .!  Een fan . . . . .

Ze zag er strak uit, in een huidstrak leren pak. die aan de voorkant een flink eind open stond en ons een blik gunde op al dat moois. Dat plaatje silex pistols gaat dus over een waterpistool. Had ik dat al gezegd ?

En ze had er een bij zich, die stak tussen al dat moois uit en kwam tijdens het zingen van dat liedje tevoorschijn. Tja en haar "fan"  moest eraan geloven. Ik werd natgespoten met dat waterpistool.

Maar ja ik was geen fan en not amused om nat gespoten te worden. Ik liep naar de bar en vroeg Henk om een glas water met wat ijsklontjes erin en liep weer naar het podium. Hansje was nog niet klaar, nog 1 x het refrein. Ze zag me al staan e kwam naar de rand van het podium en begon mij, haar fan, weer nat te spuiten. Tja . . . . daar ging dat glas water met ijsklontjes, tussen al dat moois in.

Oei oei, wat kan die boos zijn . . . . .  

Kwamen gelijk twee potige begeleidings boys van Hansje bij mij staan en tegen mij aan leunen. Gelukkig waren de portiers van de Hills er ook, dat liep met een sisser af voor mij.

Aan het eind van de avond, het publiek was weg en het licht aan. Stonden we met al het personeel bij de bar wat te bieren. De artiesten waren zich nog aan het omkleden. Na enige tijd waren ze klaar en begonnen uit de kleedkamer te komen. Nou loopt die trap zeg een meter voor de bar langs (tijdens de avond is de trap dan weg). Ondertussen krijgen Karel en Corrie een discussie, ging nergens over. Karel aan de kant van de bar en Corrie erachter de bar. Tijdens de discussie pakt Corrie de emmer lekbier en dreigt deze over Karel te gooien, die zag hem komen en bukt. Vlak daarachter kwam net Hansje Ravenstein over de trap naar beneden. Karel droog en Hansje een flinke scheut lekbier over zich heen.

Die was niet blij, ze kwam nooit meer naar Nieuwkoop zei ze

Offerte aanvraag / boeken

Doe Maar was op zijn top van hun roem en kwamen op een zondagavond naar Nieuwkoop. Een vol huis met fans en een goed optreden, die jongens konden er wat van, elk liedje werd woord voor woord meegezongen. Na afloop van het optreden al het licht uit en de klanten naar buiten, naar huis. na een uurtje wachten kwam de band uit de kleedkamer om ook naar huis te gaan.

Vanachter de discobar stond ik dat op afstand te bekijken, Hennie Vrienten kwam de beruchte trap uit het vorige vehaal afgelopen en liep naar de deur. Daar stonden nog twee grote boerenjongens met hun zusje. Je weet wel twee van die even wat te grote kerels met te grote handen en hun kleine zusje, die mocht mee naar Doe Maar. Terwijl Hennie Vrienten de trap afloopt trekt het  zusje de twee te grote boys aan hun jas, ze wijst, die . . . zie ik haar zeggen. De grote kerels wijzen naar Hennie Vrienten, die . . . .?

Ze wachten tot Hennie bijna bij ze is, ben jij die Henie Vrienten vraagt er een ? Ja zegt Hennie (die niet zo groot is) met zijn zachte G.  Praten . . . zegt de grote broer tegen Hennie en wijst op zijn zusje.

Het meisje is sprakeloos, oog in oog met haar idool bevriest ze en kan niets meer zeggen. Praten . . . . zegt de broer weer tegen Hennie. Hennie kijkt wat nerveus om zich heen, maar niemand ziet het gebeuren. Er komt nog geen hulp. Hoe heet je probeert Hennie tegen het meisje, ik kan niet zien of horen wat ze zegt. Maar er komt weinig uit. Nou ehh ik ben Hennie, ja dat wist zij ook wel.

Ik kon het niet langer aanzien, pakte een oud singltje van Doe Maar uit mijn platen kist en liep erheen.

Gaf de single aan Hennie en zeg zet er even een handtekening op voor haar. De broers vonden het een goed idee en gingen met hun huppelende zusje naar huis.

Of bel Tino voor meer informatie  

0620441906